Na ziemi nie ma pustych miejsc...

Przyszło. Zastukało w południową szybkę. Pogłaskało anioła po durnej główce. ‘Będzie dobrze’ obiecało. Zadrwiło jeszcze z dżinsowej koszuli, w jaką anioł był okutany.
I zniknęło. Zniknęło, zanim anioł zdążył pożałować, że nie założył malinowej koszulki…



A ty mi mówisz, że pokochałeś. Że łapiesz się na tym, że szukasz jej w tłumie. Opowiadasz o jej oczach, o tych węgielkach, co się żarzą, gdy się śmieje. Mówisz, że ładnie się śmieje. Ja przytakuje. Cieszę się. Naprawdę się cieszę.
I tylko ta mała igiełka w płucach. Mała na tyle, że pozwala oddychać. Na tyle duża, że przeszkadza, gniecie i uwiera. Dzisiejsze słońce obiecało mi, że kiedyś zarośnie.
Wierzę mu.