Na ziemi nie ma pustych miejsc...

„Nie jesteś w stanie mi pomóc.”
To ulubione zdanie anioła. Tak, ze swadą i przekąsem odpowiada na wszechobecne pytanie. „Pomóc ci?” To taka prosta odpowiedź na wszystko. Każdy zna i przepuszcza przez uszy, słysząc po raz enty.
Bo jak nie uwierzyć aniołowi, który nawet płacze z uśmiechem na ustach?


Tak naprawdę w tym krótkim zdaniu tkwi cały aniołowy środek. Anioł wychowany tak, a nie inaczej szybko przestał prosić o pomoc. Przyzwyczaił się do tego, że każdy sam rozwiązuje swoje problemy.
Mało tego anioł oduczył się prosić. Traktuje to jako swoisty dyshonor.
Anioł zdaje sobie sprawę z tego, że bynajmniej to nie jest powód do dumy. Bo nieumiejętność proszenia wiąże się z nieumiejętnością przyjmowania. Więc anioł odmawia z uśmiechem na ustach, tylko po to, by za rogiem leżeć, kwiczeć i lizać rany.


A teraz coś z ran. Poranił się anioł solidnie. Obiło aniołowi nerki, skrzydła i co tam jeszcze anioł ma w środku…..
A wszystko to za sprawą niepozornie wyglądającego uchwytu w łazience, który jak się okazuje w praktyce ma niesamowitą moc rażenia. Taką, że świeczki, gwiazdki i takie tam inne latają.
Opadło wczoraj a dziś anioł pleców nie czuje głową nie rusza, rąk nie podnosi. I całe szczęście ma wózek………. ( nie. Nie wierzyłam że kiedyś to powiem.) tylko te kółka…. Takie duże….. i jeszcze kręcić trzeba, żeby jechać………
Mam tylko nadzieję, że to nie kręgosłup. Że tylko potłuczenie. Nie. Na prześwietlenie się zaciągnąć nie dam. Mowy nie ma.